CO MOŻE CI POMÓC?

kwietnia 29, 2021

CO MOŻE CI POMÓC?

Opowiedzieć Wam historię?

Ostatnio trudno mi. I zastanawiam się, dlaczego tyle to trwa. I zaczynam być niecierpliwa, zła, niespokojna.

Przyglądam się. Zauważam, że nie ma we mnie zgody na tyle czasu.

Marzec - było dużo zmęczenia. Myślałam - rok po pandemii, a robi się gorzej.

Zmęczenie. Strach. Niewiadoma. Miałam zgodę na to.

Przedwiośnie. I tak zawsze niełatwo. Akceptowałam w sobie ten stan.

Spadek formy. Brak energii. Zmęczenie. Bezsilność.

Przeczekam to - pomyślałam. Przetrwam. Zaraz wiosna.

A tu kwiecień, druga połowa. I nie odpuszcza.

Trzecia fala. Lockdown. Niby wiele to u nas nie zmienia. A jednak.

Ciepło nie przychodzi. Tego potrzebuję.

"Jeszcze będzie normalnie." Właśnie słyszę.

Ostatnio zmęczenie jeszcze gorsze. Ledwo działam.

Nie udaje mi się wypełnić mojej krótkiej listy To do.

Moje zniecierpliwienie zwiększa się. Czy daję sobie prawo do tego, żeby nie zrobić?

Nawet w niedzielę? Krytyk wyskakuje zza rogu.

"Ostatnio i tak nie zrobiłaś tego, co miałaś".

"Mogłaś nadrobić w weekend".

"Miałaś robić porządki wiosenne. Kiedy, jak nie teraz?"

A ja nie mogę. Leżę.

Następnego dnia - ból brzucha. Znowu muszę leżeć.

Ciało woła. Udaję, że nie słyszę.

Leżę. Jednak nie mam wyjścia. Ze złością na siebie. Z poczuciem winy.

Jest trudno. Chcę to uznać. Przyjąć. Zrozumieć.

Czuję to. Ucieczka nie wiele da.

Zaakceptować.

Pooddychać do tego. Wyluzować. Pozwolić sobie.

Dać sobie przyzwolenie na ten trudny stan.

Im dłużej się spinasz i nie dopuszczasz, tym mocniej trzyma i dłużej trwa.

Gdzieś to słyszałam.

Nie ogarniam. Wszystko leży. Co ze mną nie tak?

Nie tylko Ty tak masz. Ja też. Inne mamy też. Pewnie nie tylko mamy.

Jest trudno. Jest lęk, są straty, jest niewiadoma. Jest bezsilność.

Jest niemoc. Jest zmęczenie.

Co możesz zrobić?

Zrobić lepiej, szybciej? Lepiej zaplanować? Zorganizować?

Wina Twoja? Męża? Dzieci? Psa?

Nie. Tak po prostu jest. Teraz.

Co możesz zrobić?